Po co następuje integracja Europy
Po zakończeniu drugiej wojny światowej politycy europejscy doszli do wniosku, że Europa, by przetrwać musi się jednoczyć. W obliczu różnych potęg gospodarczych i politycznych po prostu nie ma innego wyjścia.
Początkowo Stany Zjednoczone starały się zjednoczyć Zachodnią Europę pod swoimi auspicjami. Z czasem Europejczycy doszli jednak do wniosku, że nie tędy droga.
Powody integracji
Europejscy politycy zaczęli nawoływać do zjednoczenia przede wszystkim dlatego, by zapewnić naszemu kontynentowi bezpieczeństwo. Starano się pilnie odrobić lekcję jaką była druga wojna światowa. Potrzebne było także wspólne stanowisko w sprawie polityki zagranicznej. Ważna była sprawa współpracy w zakresie gospodarki. Nawet taki duże państwa jak Wielka Brytania, Niemcy, Francja niewiele mogły wobec nowych potęg jak choćby Chiny czy Indie.
Jedyną drogą zdawała się integracja. I taką drogą zresztą poszło społeczeństwo europejskie. Nie można jednak zapomnieć o tym, że nie cała Europa mogła się zjednoczyć. Problemem pozostawały państwa będące w orbicie zainteresowania Związku Radzieckiego. Społeczeństwa tych państw nie mogły nawet marzyć o czerpaniu korzyści ze zjednoczenia.
Coraz ściślejsza integracja
Ostatecznym przypieczętowaniem zjednoczenia stał się traktat z Maastricht. Opierał on zjednoczoną Europę na trzech filarach:
- wspólnej polityce zagranicznej,
- wspólnocie gospodarczej
- współpracy w zakresie spraw prawnych oraz sądowych, czyli polityce wewnętrznej.
Traktat z Maastricht był jednocześnie podstawą do utworzenia unii walutowej oraz gospodarczej. Traktat został przez stowarzyszeniowe państwa podpisany 7 lutego 1992 roku, a wszedł w życie rok później. W traktacie starano się uregulować sprawę wspólnej waluty, a także powołano Europejski Bank Centralny.
Symbole Unii
Unia Europejska ma własną flagę. Początkowo była ona oficjalną flagą Rady Europy. Z czasem stał się flagą Unii Europejskiej. Na środku niebieskiej (szafirowej) flagi mieści się dwanaście pięcioramiennych gwiazdek. Mają one symbolizować jedność Europy. Hymnem europejskim jest fragment dziewiątej symfonii Beethovena do „Ody do radości” Fryderyka Schillera. Muzycznie opracował całość słynny kompozytor i dyrygent Herbert von Karajan. Te symbole unijne zostały zresztą anulowane w traktacie lizbońskim. Wiadomo jednak, że w praktyce obowiązują. Ustanowione jest nawet święto Unii Europejskiej, które obchodzimy 9 maja.
Jak Polska wstąpiła do Unii
Droga Polski do Unii Europejskiej była długa i wyboista. Polska była bardzo długo w orbicie zainteresowania Związku Radzieckiego. O jakimkolwiek zjednoczeniu z Zachodnią Europą mogliśmy jedynie pomarzyć. W momencie jednak, kiedy Polska odzyskała praktycznie suwerenność w 1989 roku zaczęła się mozolna praca, by wreszcie w Unii Europejskiej się znaleźć. Byliśmy tam mentalnie, istotne było, by znaleźć się formalnie.
Nasze państwo musiało spełnić wiele warunków. Negocjacje zaczęły się w 1998 roku od przeglądania prawa polskiego i porównywania go z europejskim. Trwało to około roku. Potem musieliśmy dopracować nasze prawo i dostosować go do unijnego. To był nasz priorytet. Następnie zaczęły się żmudne negocjacje i tworzenie traktatu akcesyjnego. Oprócz Polski kandydowało jeszcze osiem innych państw. Warunki przystąpienia dla wszystkich były takie same. Ostatecznie proces integracji został zakończony. Polska 1 maja 2004 roku stała się członkiem Unii Europejskiej.
Opublikuj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.